Het Leven Van Alexander Shulgin, The GodFather of XTC 

Alexander Theodore Shulgin was een Amerikaanse chemicus. Bij zijn naasten en vrienden was Alexander Shulgin bekend als Sasha. 

Gedurende zijn loopbaan als chemicus, en later als biochemicus en farmacoloog, heeft hij nogal wat bijnamen mogen bijschrijven. Zo stond Alexander Shulgin bekent als “the godfather of ecstasy” en “Dr. Ecstasy”. Gedurende zijn carrière heeft hij bijgedragen om chemische ontwikkelingen tot stand te brengen. Ontwikkelingen die binnen de psychologie en de psychiatrie geïntroduceerd werden als werkzame en helende stoffen. Later ontdekten andere onderzoekers deze medicijnen als recreatieve genotsmiddelen. Genotsmiddelen die vandaag de dag niet overal legaal verkocht kunnen worden.

Sasha Shulgin Tot 16 jaar Oud

Alexander Shulgin werd geboren in 1925 in Berkeley, California. Ja, inderdaad de stad van de gelijknamige Berkeley University of California. Sasha kwam te overlijden op 2 juni 2014 in Lafayette, slechts enkele kilometers verwijderd van de plek waar zijn wieg heeft gestaan.

De vader van Sasha Shulgin kwam uit Tsjeljabinsk in de voormalige Sovjet-Unie. Echter vadertje Shulgin vertrok op redelijk jonge leeftijd naar de Verenigde Staten. Zijn moeder was een Amerikaanse uit de staat Illinois, waar zijn vader mee trouwde. Zowel de vader als moeder van Sasha waren leraren op basisscholen in Alameda, Californië.

Op 16-jarige leeftijd vertrok de 16-jarige Alexander Shulgin met een beurs onder zijn arm naar de Harvard University. Hij ging daar organische – of koolstofchemie studeren. Hier legde hij de grondslag voor zijn glansrijke carrière in de chemie. Een beurs voor 1 van de meest prestigieuze universiteiten krijg je in Amerika niet zomaar. Geeft al aan dat we hier in ieder geval met een intelligente man te maken hebben. 

Alexander Shulgin Bij De U.S. Navy

Echter Sasha ging eerst nog wat anders doen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1943 scheepte namelijk hij op 17-jarige leeftijd in bij de vloot van de U.S. Navy (Amerikaanse marine). Na zijn opleiding diende hij daar vanaf 3 september 1944 op een vrij beroemd marineschip –  namelijk de destroyer USS Pope (DE-134) als FC3c. Dat staat voor fire control, derde klasse. Je zou zeggen dat hij dan wellicht brandweerman was. Dacht ik eerst ook. Echter Alexander Shulgin bediende toen de wapensystemen. Hoe gaaf is dat, om met Freek Vonk te spreken….

Ik haal maar even de Amerikaanse Marine zelf aan wat ze over de rating FC zeggen.

Kort vertaald, FC is een zeer verantwoordelijke baan waarin je moeilijke technische dingen moeten kunnen begrijpen. Je bedient wapens en als ze het niet doen, moet je ze ook kunnen repareren.

Oorlogshandelingen Met Een Beroemd Schip

De USS Pope is zo beroemd geworden omdat het onder andere meevoer met de beroemde Taskgroep TG 22-3. Dat was een speciaal anti-onderzeeboot smaldeel, bestaande uit onder andere een vliegdekschip en 3 destroyers. Samen met de Taskgroep joeg de USS Pope onder andere op 9 april 1944 de onderzeeboot U-515 van de legendarische kapitein Walter Wencke naar de kelder. Tevens hielp de USS-Pope mee bij het intact overnemen van de – ook legendarische –  U-505. Die U-505 kun je trouwens nog steeds bewonderen in het Museum of Science and Industry (MSI) in Chicago (Illinois).

Ook hielp de USS Pope in “operatie Teardrop” bij het tot zinken brengen van de U-546. Even daarvoor werd door een akoestische torpedo van de U-546 de destroyer USS Frederick C. Davis nog met 121 zielen naar de kelder gejaagd. Dat was dus ook echt geen padvinderstripje van de USS-Pope. Nu daar was Alexander Shulgin dus een vrij belangrijk onderdeel van. Dat doe je dan toch maar even als je nog geen twintig jaar oud bent! Respect hoor.

Na de capitulatie door Duitsland escorteerde de USS Pope samen met de USS Pilsbury op 14 mei 1945 ook de U-858 naar Cape May, New Jersey. De U-858 was daarbij de allereerste Duitse onderzeeboot die zich overgaf.  

Beroemd Incident Met Alexander Shulgin Op De USS Pope

Op de USS Pope is er een bekend verhaal van Alexander Shulgin dat hij een ontsteking aan zijn duim had. Hij diende daarvoor een kleine operatie te ondergaan. De verpleegster gaf hem voor de operatie een glas met sinaasappelsap met onderin het glas een soort poeder. Alexander Shulgin dacht dat het poeder onderin het glas een verdovingsmiddel was. Dientengevolge viel hij daarop ook meteen in diepe slaap. Echter nadat hij na een tijdje wakker werd, vertelde de verpleegster hem dat het gewoon suiker was. Hierdoor kwam hij voor het eerst in aanraking met de kracht van een placebo.

Zijn interesse in de psychofarmacologie zou toen zijn gewekt. Psychofarmacologie bestudeert de effecten van alle geneesmiddelen, research chemicals, drugs en/of genotsmiddelen op gedrag via de hersenen en de rest van het centraal zenuwstelsel

Na de Tweede Wereldoorlog diende hij nog tot 1946 op een mijnenveger de USS Vigilance aan de kust van San Francisco.

Daarna vertrok hij naar de Berkeley University of California. In 1954 haalde hij daar zijn PhD (master) in de biochemie. Hij werkte eerst een tijdje bij Bio Rad Laboratories als research directeur. De directeur David Schwartz en zijn vrouw Alice kende hij namelijk omdat ze studeerden aan diezelfde faculteit bij Berkely University. Bio-Rad bestaat nog steeds en heeft nu zo’n 7.000 werknemers. Gedurende die tijd experimenteerde hij voor het eerst met mescaline. Hij ontdekte dat er “Was a great deal inside of me”. Met andere woorden er was veel meer in zijn geest aanwezig dan dat hij eerst dacht.

Breaking Bad overeenkomst: beetje te veel toeval of is het gewoon toeval?

Alice Schwartz leeft nog en is er miljardair (1,3 miljard) mee geworden. Laat je dat niet een beetje denken aan het verhaal van Breaking Bad met Walther White? Hoe heet Walt’s zijn oude liefde Gretchen van haar achternaam? Schwartz…..Gretchen Schwartz is in Breaking Bad Walter White’s oude partner in het chemielab en is nu mede eigenaar van Gray Matter Technologies, een succesvol farmaceutisch bedrijf. Ze is in de serie getrouwd met Elliott Schwartz, met wie ze samen Gray Matter Technologies leidt.

Ook Sasha Shulgin was briljant en had zo ook $ 720.- op tafel kunnen leggen om Bio Rad Laboratories op te kunnen richten. Echter Sasha komt niet over als iemand die echt het grote geld najaagde. Daar loopt de gelijkenis dan toch spaak. Echter het lijkt toch wel een beetje te veel toeval, niet? In 2010 werd Sasha Shulgin zelf erg ziek na een beroerte en moest ongeveer bedelen om zijn ziekenhuisrekeningen te kunnen betalen…..

Shulgin als chemicus bij Dow Chemical

In de late jaren vijftig van de vorige eeuw verwierf hij verdere kennis, en deed hij onderzoek binnen de psychiatrie, en de farmacologie. Men roemde Sasha Shulgin binnen dit vakgebied voor zijn vooruitstrevend denken, en de onderzoeken die daar verband mee hielden.

Er volgde een periode als senior onderzoekschemicus bij de Dow Chemical Company. In 1961 ontdekte hij daar Mexacarbate met als merknaam Zectran. Zectran was het eerste biologisch afbreekbare bestrijdingsmiddel. Deze ontdekking van Shulgin was enorm lucratief voor Dow Chemical. Als de spreekwoordelijke kip die gouden eieren legt werd hij door Dow Chemical in zijn onderzoek heel vrij gelaten. Hij mocht eigenlijk doen wat hij wilde. 

Bij Dow Chemical experimenteerde hij met psychedelica en medicijnen die een sterk hallucinerende werking hebben. De eerste stappen nam men daarin met Mescaline. Tijdens deze zoektocht ontdekte hij dat dit soort medicijnen de geest kunnen ontsluiten. Ze kunnen als het ware een nieuw universum bereikbaar maken in de menselijke geest. Hij begon een verder expeditie naar de mogelijkheden van de menselijke geest. De eerste werkelijke “psychonaut” op aarde was geboren. 

De Opkomst En Neergang van DOM

Shulgin maakte voor het eerst DOM (2,5-Dimethoxy-4-methylamphetamine of C₁₂H₁₉NO₂) in 1963.  Dom is kort voor desoxy methyl, wat refereert aan het verwijderen van het zuurstof atoom uit de methoxy groep op de vierde positie van het koolstof atoom.

Op 6 oktober 1966 werd door gouverneur Ronald Reagan (ja diezelfde als de acteur en de president) LSD in Californië verboden. Op dat moment raakten de benodigdheden (lysergeen zuur mono hydraat) om LSD te maken op. Voor een korte tijd LSD (ja, ja midden in de jaren 60 in Californië – kun je het voorstellen?) leek het erop dat LSD voorgoed verleden tijd zou zijn…..

Echter 2 chemici Nick Sand en Tim Scully (ook gestudeerd aan Berkeley) kenden het werk van Alexander Shulgin en gingen toen DOM produceren. Tim Scully was weer de assistent van een andere bekende LSD producent (nee, niet Sandoz…) maar Owsley Stanley. Owsley Stanly had ook weer gestudeerd aan de Berkeley University en had onder andere in 1967 de Beatles voorzien van LSD tijdens hun Magical Mystery Tour. Echter dat is weer ander verhaal….

Dom was een psychedelische amfetamine. Ze maakten pillen van 20 mg DOM die weggeven werden tijdens het eerste Human Be-In concert in San Francisco. Ze noemden het daar STP (Serenity, Tranquility en  Peace).  Echter doordat ze zelf al veel “snoepten” hadden ze samen al aardig wat tolerantie opgebouwd. Daardoor was de dosis van 20 mg veel te hoog. Later bleek dat de dosis ongeveer 6 keer te hoog was. Dan was er nog het feit dat DOM minstens een half uur langer dan LSD er over doet voordat het inslaat. Het zorgde ervoor dat sommige mensen nog een keer een pil namen…..En dat maakte dat veel “trippende hippies” met visioenen van krokodillen in roze bikini’s op de eerste hulp belanden.

Veel van de legendarische slechte verhalen over LSD gingen eigenlijk helemaal niet over LSD, ze gingen over DOM. Toen Ronald Reagan LSD verbood was het meer dat ze het niet leuk vonden dat die hippies niks deden, en allerlei niet zo leuke vragen voor de regering begonnen te stellen….

Sasha En Zijn Hulp

Tijdens het MAPS (Multidisciplinary Association For Psychedelic Studies) diner bleek dat Sasha Shulgin met zijn synthese van DOM Nick Sand en Tim Scully nog geholpen heeft. Namelijk de verdiensten die Nick Sand en Tim Scully met DOM of STP hadden gemaakt werden in een nieuwe methode van synthese gestoken om LSD te maken. Hierdoor was er mede door Alexander Shulgin toch nog LSD in de jaren 60….

 

Weg bij Dow Chemical

Echter bij Dow Chemical werden er steeds meer wenkbrauwen opgetrokken om zijn “rare” onderzoeken. Uiteindelijk werd hij verzocht om in publicaties niet meer de naam Dow Chemical te gebruiken. In 1966 stopte hij definitief met werken voor Dow Chemical.

Shulgin’s notities in zijn notebook van die tijd (1960-1976)

Het leuke is nu dat we alle notities nog hebben van Alexander Shulgin. Door een project van Erowid zijn de notities van Shulgin allemaal bewaard gebleven. Erg interessant dat mensen al zo vroeg als in 1962 MDMA (XTC) namen en nauwkeurig ook vastlegden wat ze voelden.

Alexander Shulgin en Farmacologie

Sinds dat hij bij Dow Chemical wegging verdiende Alexander Shulgin nu zijn geld als onafhankelijk onderzoeker en consultant. Hij ging nu in Lafayette wonen op een ranch aan een kronkelende weg die nu zelfs Shulgin Road heet. Het adres (waar zijn weduwe nu nog woont) is 1483 Shulgin Rd. Lafayette. 

Zijn werk als onafhankelijke onderzoeker zorgde ervoor dat hij ook vaak de wetgevende macht moest gaan helpen in allerlei onderzoeken.

Alexander Shulgin opende door zijn onderzoek de deuren naar de psychofarmacologie en de neuro-psychofarmacologie. Zijn onafhankelijk onderzoek bracht hem op buiten voorheen nog onbekende grenzen in de wonderlijke geest van het menselijk lichaam. Om binnen de grenzen van de wetgeving te blijven behaalde hij diverse vergunningen afgegeven door de Amerikaanse DEA (Dutch Export Authority – ok grapje Drug Enforcement Agency). Deze licenties gaven hem de mogelijkheid tot het synthetiseren van chemicaliën en substanties, die al dan niet binnen de wet beschreven waren.

Een leerling van Alexander “Sasha” Shulgin maakte hem opmerkzaam op MDMA. MDMA was uitgevonden in 1912, echter, ondanks het patent ontwikkelde niemand de drug verder. Tot de dag dat Alexander Shulgin ermee aan de slag ging. Daarna kregen diverse collega’s de mogelijkheid het medicijn bij honderden psychologen te introduceren. Zij koppelden  wederom belangrijke data terug ten behoeve van het onderzoek.

Zijn onderzoek richtte zich verder op de fenethylamines, waar MDMA onderdeel van uitmaakt. Tijdens zijn onderzoeken in diverse laboratoria zijn er vele honderden analoge afgeleiden van de fenethylamines familie ontwikkelt.

PiHKAL – A Chemical Love Story

Samen met zijn vrouw Ann Shulgin schreef Alexander Shulgin in 1991 het wereldbefaamde PiHKAL “A Chemical Love Story”. Een 1188 pagina’s tellend boek dat als rode draad de ervaringen met psychoactieve fenethylamine chemische derivaten beschrijft.

Deze publicatie zien intimi wereldwijd als het kookboek om legale, dan wel illegale drugs te maken.

Hoge Bomen Vangen Veel Wind – Invallen door de DEA

Naar aanleiding van deze publicatie kwam het werk van Alexander Shulgin onder het vergrootglas terecht. Hij bereikte hierdoor ook wereldfaam. Echter Alexander Shulgin heeft ook met invallen en sluitingen van zijn laboratorium (schuurtje achter in zijn tuin) te maken gehad. Dit weerhield hem echter van niet van verdere onderzoeken en experimenten.

TiHKAL The Continuation

Daarna kwam in 1997 zijn nieuwe boek TiKHAL wat over tryptamines ging. Alexander Shulgin kan nu gezien worden als de “Godfather of Designerdrugs”. Zijn onderzoeken en duizenden experimenten van synthetische drugs hebben tot hele nieuwe chemische inzichten geleidt. Daardoor kan jij nog steeds designerdrugs kopen hier in onze research chemicals winkel. Zoals bijvoorbeeld of 4-HO-MET, of 5-MEO-DALT, allemaal stoffen die Sasha al onderzocht heeft. Zet jij zijn research voort?