Legaliseren van drugs of moeten we designerdrugs verbieden?

Het wel of niet legaliseren van drugs is als een oneindige discussie. In Nederland is in ieder geval het einde van de discussie over het legaliseren van drugs nog niet in zicht. Verder hebben we nog steeds geen echte oplossing voor softdrugs of middelen die op Opiumlijst II staan. We hebben al helemaal geen oplossing voor handen voor middelen die op de Opiumlijst I staan.

Op dit moment is eerder de neiging om nog meer te verbieden. De regering wil zelfs een compleet nieuwe lijst maken van designerdrugs die verboden moeten worden. Wil je zelf eens alle argumenten op een rijtje zien voor het wel of niet dat designerdrugs verboden dienen te worden? Dat zou dan wel via een soort wet moeten gebeuren waaronder hele groepen van stoffen verboden gaan worden. Hiervoor zal ik alles wat ik weet over het legaliseren van drugs eens netjes voor je op een rijtje zetten. Inmiddels is wel duidelijk welke designerdrugs het kabinet wil verbieden.

Wil je zelf gaan onderzoeken? Check dan onze research chemicals winkel

Veel mensen zijn grondig tegen drugs, alleen In dit debat over het wel of niet legaliseren van (designerdrug) drugs zijn er veel argumenten, zowel voor als tegen. Wij zullen naar beiden een kijkje nemen, om te beginnen met de argumenten tegen de legalisering van designerdrugs.

Gevaren voor de gezondheid van designerdrugs

Waarschijnlijk het grootste en meest overduidelijke argument die men altijd aanvoert om een designerdrugs verbod in te voeren is het positieve effect op de gezondheid. Mochten we designerdrugs of drugs allemaal gaan legaliseren dat zal het algemene gebruik zal stijgen. Je ziet ook altijd een argument bij een nieuw verbod op een bepaalde drug of stof  dat we in ieder geval “een signaal willen afgeven. Als het legaal is dat lijkt het net dat drugs of designerdrugs niet slecht voor je zijn. De overheid keurt het immers goed. Vooral wanneer het volledig legaal is zullen kinderen en jongeren gemakkelijker en vaker met softdrugs, harddrugs en designerdrugs in aanraking kunnen komen.  Echter later meer hierover wanneer we over het de gezondheidseffecten gaan hebben.

Softdrugs en designerdrugs “Stepping Stone Theorie”

Ook wordt er gevreesd dat als je bijvoorbeeld softdrugs gaat legaliseren, het vaak niet bij het gebruik van softdrugs zal blijven. Als jongeren eenmaal in aanraking komen met softdrugs zullen ze sneller overstappen op harddrugs. Afhankelijk van het soort harddrugs kunnen die soms veel schadelijker en verslavender zijn. Dit is natuurlijk iets wat we het liefst voorkomen.

Echter de stepping stone theorie is meerdere malen onderzocht en er is nooit bewijs voor gevonden. Juist als bijvoorbeeld softdrugs illegaal zijn, komen gebruikers makkelijker in contact met drugsdealers die ook ‘hardere’ drugs dealen. Waardoor de ‘stepping stone’ theorie juist wel bewaarheid zou kunnen worden.Dat zou dus precies hetzelfde gaan gelden voor designerdrugs. Designerdrugs zijn niet anders als stoffen die een bepaald lichamelijk of psychisch effect hebben (of gecombineerd) die nog niet op opiumlijst I of II geplaatst zijn.Met andere woorden maak ze illegaal en de dealers zullen er nog steeds zijn.

Drugs zorgen ervoor dat mensen niet zo goed kunnen werken

Hier zie je 1 van de werkelijke redenen. Staatssecretaris Paul Blokhuis was op werkbezoek geweest en hoorde van ondernemers dat ze het zo vervelend vonden dat sommige werknemers een “dinsdagdip” hadden. Ja, en er zijn ook mensen die met voetballen hun been breken. Of ze vallen van hun paard, of komen niet zo gezond (of zelfs dood) terug van wintersport. Ook iemand die in het weekend veel alcohol drinkt zal gedurende werkdagen wellicht niet helemaal fris zijn. Of wellicht drinkt hij of zij wel gedurende het werk.

Het is hier wel duidelijk dat de economische oorzaak hier duidelijk de overhand in krijgt. Wij worden allemaal beschouwd als een soort economische batterijen door mensen die eigenlijk de touwtjes in handen hebben; het grootkapitaal. Dit is eigenlijk de werkelijke reden. Naast dat belangen voor grote alcoholgiganten en pharmagiganten als Heineken en Roche beschermt dienen te worden. Want ja, daarvoor is wel een enorme lobby. We krijgen bijvoorbeeld accijns binnen, alleen we krijgen minder accijns binnen dan dat alcohol de Nederlandse samenleving kost. De kosten van alcohol zijn in Nederland bijna 3 miljard. En dat is alleen al aan medische kosten. Niet eens aan verloren uren op de werkvloer….. Waarom zijn ze we dan zo trots op Heineken?

Pharmaceutische industrie heeft touwtjes in handen.

Iets verderop zie je namelijk deze tekst staan:

“Hoe gevaarlijk zijn designerdrugs?

„Neem nou fentanyl. Dat is een goedje dat honderd keer sterker is dan morfine. Het gebruik daarvan als feestdrug is uit Amerika komen overwaaien. Ik sprak daarover met de Amerikaanse onderminister van Volksgezondheid. Designerdrugs vormen daar op dit moment de grootste bedreiging voor de Amerikaanse volksgezondheid.”

Fentanyl is inderdaad gevaarlijk, echter het grootste gevaar in de USA zijn op dit moment zeker niet de designerdrugs. Dat is opioïden epidemie. En die opioïden worden aanbevolen door de farmaceutische industrie. Honderdduizenden doden door de farmaceutische industrie, met medicijnen als bijvoorbeeld ocycodon.

 

Doodsoorzaak nummer 3: Legale medicijnen!

Ook in Nederland is dat aan de gang. In Nederland is op dit moment doodsoorzaak nummer 3 gewoon legaal verkrijgbare medicijnen. Dus we hebben een veel groter probleem met legale medicijnen dan bijvoorbeeld met designerdrugs.

Meer dan 40 % van de huishoudens heeft bijvoorbeeld antihoestmiddelen in de kast staan. Middelen die totaal niet werken, alleen vooral onder kinderen erge complicaties kunnen geven en zelfs doden kunnen veroorzaken. Weet jij dat? Nee, bijna niemand weet dat. Hoe kan dat? Want dat kinderen dood gaan, zou toch algehele ophef dienen te veroorzaken? Zie hier de macht van de – enorm rijke – en daardoor machtige farmaceutische industrie. Peter C. Gotzsche heeft er een interessant boek over geschreven. Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad.

Een review van een lezer zegt het perfect; “Voor iedere kritische denker een bevestiging van wat hij/zij al vermoedde. Voor iedere naïeve “gelover” in de goedheid van overheden, grote bedrijven en controlerende instanties een schokkende bekendmaking van hoe de corrupte en criminele wereld van Big Pharma in elkaar steekt.
De hele medische wetenschap draait om geld, subsidies voor onderzoeken (universiteiten e.d.) en hoe immoreel alle betrokken partijen te werk gaan om geld te verdienen, status te bereiken/behouden of simpelweg proberen te overleven. Soms minder eenvoudige passages voor hen die minder ingewijd zijn in de wereld van de medicijnen, maar dit brengt de boodschap allerminst in gevaar. Een “must read” voor iedereen die niet bang is de waarheid te vernemen. Maar let op, u bent gewaarschuwd: geen ruimte voor naïeve wereldbeelden”

Bij het legaliseren van drugs is de overheid corrupt en oneerlijk

Af en toe zie je hoe corrupt en oneerlijk de overheid werkelijk is. Bijvoorbeeld in 2017 toen designerdrug 4-Fa op opiumlijst 1 werd geplaatst. In het advies van het  Coördinatiepunt Assessment en Monitoring nieuwe drugs (CAM) van 1 december 2016 wordt bijvoorbeeld gemeld dat 4FA gevaarlijk lijkt voor de gezondheid. In de brief van de toenmalige staatssecretaris de heer Van Rijn aan de 2e Kamer wordt dat blijkt. Er blijkt ook geen enkele wetenschappelijke basis voor een verbod op de designerdrug 4-FA te zijn. En als je het rapport goed doorleest komt je uiteindelijk op een risico uit van 1 hersenbloeding per 100.000 gebruikers bij abnormale hoge doseringen. Iets wat heel erg voorkomen had kunnen worden.

>Mensen dachten dat 4FA XTC light was, en gingen het gebruiken als XTC. Alleen 4FA was meer een amfetamine. Dus als je meer 4FA ging gebruiken om een XTC effect te krijgen,  zorgde je er gelijk voor dat je ook veel meer een bloeddrukverhogend effect kreeg. Gebruikers dachten waarschijnlijk; “Ok XTC light, ik gebruik er gewoon 3 dan heb ik gewoon weer normale XTC.” En daar gingen ze de fout in. Een beetje voorlichting had dat eventuele ongelukken al geheel kunnen voorkomen. Je ziet ook heel duidelijk in de al die rapporten dat mensen het advies schrijven naar wat de minister of staatssecretaris van ze wilt. De minister wil volgens mij helemaal geen legaliseren van drugs. Liefst moeten alle drugs verboden worden! Al die advies gevende mensen zijn ook allemaal in dienst van de overheid.

Ook Vera Bergkamp heeft al door dat het ministerie van Justitie zelf helemaal niet meer rechtvaardig en eerlijk is.

WODC affaire

Ook zie je heel erg dat de overheid van alles probeert om van alles te doen om zelfs softdrugs maar zoveel mogelijk illegaal te houden. Dit zag je heel goed toen het verhaal van Marianne van Ooyen werkzaam bij het WODC (wetenschappelijk onderzoekscentrum van het ministerie van Justitie) naar buiten kwam. Zij onderzocht het legaal maken van wiet en de gevolgen daarvan. Haar onderzoek kwam de toenmalige regering (die geen legale wiet wilde) als drugsbeleid wilde tegenhouden zeer ongelegen. Nou zou het WODC onafhankelijk dienen te zijn, anders zijn onderzoeksresultaten namelijk onzin. Het WODC had natuurlijk al de schijn tegen, want ja – wie betaalt – bepaalt.

En ja, inderdaad het bleek dat het zogenaamde onafhankelijke wetenschappelijk onderzoekscentrum van het ministerie van Justitie, het WODC, de conclusies 180 graden moest draaien in een onderzoek bij de overlast van coffeeshops. De conclusie was dat er niet zoveel overlast was. Echter dat paste niet binnen het beleid van de minister. Dientengevolge? moesten de onderzoekers maar met een andere conclusie komen. Marianne van Ooyen werd door haar (inmiddels noodgedwongen opgestapte) baas Frans Leeuw rechtstreeks onder druk gezet om het rapport aan te passen.

Uiteindelijk is ze zelfs door de Rijksrecherche geïntimideerd en gevolgd als een crimineel. Hier zie je ook weer de verwevenheid op het hoogste niveau van overheden en het grootkapitaal. XTC mag niet legaal worden, want ja XTC-gebruikers drinken niet genoeg bier (ze drinken vooral water). Softdrugs mogen niet legaal worden, want ja stel je voor dat we minder (meer gevaarlijke) medicijnen zouden gaan verkopen.

Trimbos instituut onhankelijk bij een verbod op Nieuwe Psychoactieve Stoffen?  

Ja, ik heb het hier over het Nederlandse Trimbos-instituut dat volledig door de Nederlandse ministeries gesubsidieerd wordt. Zij doen ‘onafhankelijk’ onderzoek, maar dan wel precies binnen de kaders van de overheid. Dus wordt de vraag: ‘ga maar uitzoeken hoe schadelijk 3MMC is’ (en niet of er ook nog medicinale eigenschappen zijn want die passen niet binnen ons politieke beleid). De conclusie van zo’n onderzoek is vervolgens altijd: ‘ja, 3MMC blijkt schadelijk te zijn!’ Heel toevallig wordt er dan bijna nooit een relatieve schaal opgesteld van schadelijkheid waarmee de schadelijkheid van 3MMC vergeleken kan worden met andere legale middelen. Het is haast een wonder te noemen dat 3-MMC niet op Opiumlijst I is geplaatst en toch maar op Opiumlijst II. Dat wil zeggen dat ze er toch enigszins over nagedacht hebben. Het gaat de goede kant op.

Ook is het onhandig dat veel van de mensen die bij het Trimbos werken in de hulpverlening zelf ooit verslaafd waren. Je krijgt dan wat ze in de psychotherapie “overdracht” noemen. Je gaat je eigen problemen projecteren in het probleem van de ander. Alle drugs vindt je maar niks, want ja, jij kon en kan er niet goed mee omgaan. Zo kan je natuurlijk niet objectief als woordvoerder, iemand  – bijvoorbeeld iemand van de pers – te woord staan. Tevens is enige promotie binnen de overheid of zelfs maar in het Trimbos toch wel afhankelijk van de kaders die diezelfde overheid stelt. Je kunt als Trimbos onderzoeker niet zeggen bijvoorbeeld; “Goh, heerlijk een snuifje coke genomen gisteren.” Dat betekent gewoon einde verhaal. Is het niet op korte dan wel op lange termijn. En zo is het ook weer einde verhaal voor designerdrugs…..

Drugsgebruik simpelweg fout

Ook is er natuurlijk nog de mening dat drugsgebruik simpelweg fout is en dat het onze maatschappij langzaam aan de verdoemenis in zal helpen. Mensen zullen verslaafd raken, hun school niet meer afmaken en alles loopt verkeerd af. Hier zie je sterk het oordeel van een samenleving waarbij de legale harddrug alcohol mag, want dat kennen we. Dat accepteren we, alleen iets anders….nou nee. Legaliseren van drugs zou dan natuurlijk helemaal superfout zijn. Dan lijkt het of drugsgebruik toch ergens wel goed is. Want het is legaal dan toch?

Afspraken met andere landen

Iets waar mensen niet zo snel aan denken, is de afspraken die wij met andere landen en de VN hebben. Wij kunnen niet zomaar als enige softdrugs legaliseren. Het zou onze verhoudingen met andere landen onder spanning kunnen zetten. En daar zit de overheid niet bepaald op te wachten. Echter in veel staten van de Verenigde Staten zijn ze al verder met de legalisering van softdrugs (hasj, marihuana) dan in Nederland. Daar is de aanvoer van softdrugs al gereguleerd. Terwijl hier de ‘achterkant’ nog steeds niet geregeld is.

In mei 2016 brachten juristen Piet Hein van Kempen en Masha Fedorova van de Radboud Universiteit Nijmegen echter een rapport uit waarin staat dat legalisering wél mogelijk is volgens internationaal recht.

Volgens hen kunnen mensenrechtenverdragen overheden zelfs verplichten om gereguleerde cannabisteelt en -handel toe te staan wanneer dit de mensenrechten beter beschermt dan een verbod op drugs. Het Nederlandse kabinet hield zich tot nu toe altijd vast aan de bewering dat experimenten met gereguleerde wietteelt volgens internationale verdragen niet mogelijk waren.

Openbaar Ministerie over legaliseren van softdrugs of designerdrugs

Het OM vindt het ook geen goed idee als wietkwekers niet meer vervolgd kunnen worden, omdat dat zal leiden tot “ongewenste situaties op het gebied van rechtszekerheid en rechtsgelijkheid”. Ook waarschuwde het OM het dat het “internationaalrechtelijke fundament” van het wetsvoorstel van D66-Kamerlid Bergkamp ontbreekt, Ondanks alles, inclusief tegenwerking op het hoogste niveau is de Wet Gesloten Coffeeshopketen toch aangenomen.

Waarom alle tegenwerking door bijvoorbeeld het Openbaar Ministerie bij het legaliseren van drugs? Het Openbaar Ministerie is natuurlijk een soort bakker die zijn eigen brood keurt. Het openbaar Ministerie heeft er belang bij dat er zoveel mogelijk crimineel en illegaal gemaakt wordt. Hoe meer er crimineel gemaakt wordt hoe meer er vervolgd kan worden. Met andere woorden, door het legaliseren van drugs komen de baantjes bij het Openbaar Ministerie in gevaar.

Verder zijn veel mensen binnen het Openbaar Ministerie min of meer afhankelijk geworden van de criminelen zelf. Ga zelf maar na wat legaliseren van drugs zou betekenen? Ontslag voor de meeste mensen in datzelfde Openbaar Ministerie. Daarbij komen nog een hoop brodeloze advocaten….En er zitten toch een hoop advocaten in Den-Haag. Ja, en die zijn dan “grappig genoeg” ook minister vaak…..

Een mooie vergelijking?

Een mooie vergelijking daarin is wellicht de ongemakkelijkheid waarheid over ontwikkelingshulp.

Enorme bedragen zijn al besteedt aan ontwikkelingshulp, met slechts zeer beperkte voordelen en opbrengsten. De vergelijking gaat wat betreft drugs niet eens op, want de voordelen zijn er niet. Ondanks de meest repressieve bestrijding ever, zijn er nog 0,0 % minder drugs in de wereld. Er zijn alleen meer doden, en er is minder geld beschikbaar voor help aan zieke mensen die verslaafd raken of verslaafd zijn .

Waarom gaat ontwikkelingshulp nog steeds door?

“De vraag stelt zich waarom, als dit allemaal klopt, de hulp dan nog steeds doorgaat? Volgens Moyo komt dat mede doordat de hele hulpverleningssector bestaat uit ongeveer een half miljoen mensen. Die willen hun eigen nut niet ter discussie stellen en blijven dan ook aandringen op het doneren van meer geld en het kwijtschelden van schulden. Uiteindelijk wordt ontwikkelingshulp op die manier een soort drugs waarvan het ontvangende land moeilijk kan afkicken.

In het tweede deel van haar boek geeft Moyo aan wat er dan wel moet gebeuren. Ze pleit voor een geleidelijke vermindering van de hulpverlening gedurende een periode van 25 jaar. Als de Afrikaanse leiders weten dat ze stelselmatig minder hulp zullen krijgen van rijke landen worden ze wel verplicht om op andere manieren geld te verwerven. Bijvoorbeeld door het uitbrengen van obligaties. Dit is echter eenvoudiger gezegd dan gedaan want welke particuliere investeerder zal geld durven ontlenen aan landen met een bedenkelijke reputatie inzake terugbetaling? Het zal aankomen op de geloofwaardigheid van de Afrikaanse politieke leiders en hun intenties over wat ze met het geld van plan zijn. Moyo verwijst naar Ghana en Gabon die daarin slaagden, maar dat zijn nu twee landen die beschikken over heel wat natuurlijke rijkdommen. Of andere Afrikaanse landen dat gaat lukken is vooralsnog de vraag.

Meer corruptie

Er zijn alleen al 19 vermoede corrupte contacten bekend binnen de politieregio Midden-Nederland. Het aantal medewerkers ligt daar ongeveer op 5.000 (operationeel en niet-operationeel). Dan is dus ongeveer 4 promille van de politie waarschijnlijk al corrupt. Nu is het werk van de politie zo, dat je niet veel corruptie nodig hebt om tot grote gevolgen te leiden. Natuurlijk hebben meer dan 4 promille van de politie met gemiddeld zo’n 1.900 netto per maand wel interesse in meer geld. Geld wat juist door het illegaal zijn drugs, en het illegaal maken van designerdrugs ruim voor handen is en komt bij criminelen. Legaliseren van drugs zou heel wat criminelen aan de bedelstaf brengen. Dan zouden ze ook geen geld meer hebben om mensen bij het Openbaar Ministerie om te kopen….

Die corrupte mensen zitten in alle geledingen, dus ook op sleutelposities. Die willen helemaal niet dat drugs gelegaliseerd worden. Dat zou voor hen een grote inkomensstroom opdrogen. Voor de rest zijn natuurlijk veel mensen bij het Openbaar Ministerie juist tegen criminaliteit. Ze zien alleen niet meer dat je juist crimineel bent of wordt, doordat de drugs illegaal zijn. Als ze niet illegaal waren, was je ook niet crimineel. En waren er ook allerlei problemen niet.  Je ziet het heel goed bij de uitspraak van de politiechef.

Meer drugstoeristen

Als laatste zal bij het legaliseren van drugs de toeristenstroom naar Nederland speciaal voor softdrugs dan nog meer toenemen, en hier zitten we misschien niet op te wachten. Ze zouden hier zogezegd veel overlast kunnen veroorzaken. Veel mensen willen zich liever ook niet legitimeren bij het kopen van (soft)drugs doordat de samenleving nog steeds neerkijkt op mensen die drugs gebruiken.

Men zou dit kunnen voorkomen door gebruik te maken van een ingezetenen criterium. Alleen ingezeten van Nederland zouden bij legale drugs mogen kopen. Hier zit wel 1 maar aan. Europese regelgeving (vrij verkeer van goederen en personen) zou kunnen zeggen, dat je ook buitenlanders moet toelaten tot wat je in je eigen land legaal kan verkopen. Tja….daar zou je een proefproces over kunnen voeren bij het Europese Hof. Zo hoeven we buitenlanders die high willen worden niet te discrimineren.

Tevens heeft het internet natuurlijk geen grenzen, dus dat maakt het organiseren van dat soort beperkingen extra ingewikkeld.

De argumenten voor het legaliseren van (soft)drugs

Naast deze tegenargumenten zijn er ook nog een behoorlijk aantal argumenten voor de legalisering van (soft)drugs, of zelfs het legaliseren van drugs of blijvend legaal houden van designerdrugs.

Vermindering criminaliteit

Om te beginnen met het verminderen van de criminaliteit rondom het handelen in softdrugs, het hoeft niet meer illegaal in de onderwereld te gebeuren en dus kun je er ook veel beter op controleren dat alles veilig verloopt.

Besparen op wetshandhaving of betere wetshandhaving

Bovendien is de huidige wetshandhaving die komt kijken bij het verbod op (soft)drugs erg duur, en kunnen we daar dus mooi op besparen. Sommige cijfers geven zelfs aan dat 50 % van de criminaliteit houdt verband met drugs.

Nu als je de mensen die daar hun salaris mee verdienen gerust wil stellen, kunnen ze ook meer aandacht geven aan de resterende 50 % van de criminaliteit. Dus dan kunnen ze meer aandacht geven aan zaken als oude omaatjes oplichten en verkrachtingen bijvoorbeeld. Met andere woorden, we krijgen dan betere wetshandhaving. Iets waar behalve de criminelen toch niemand tegen kan zijn….?

Beste ‘Pluk Ze” Wetgeving

Ook wordt er zoveel geld verdiend aan drugs door de onderwereld dat je ziet dat ze overal in de wereld er ook invloed in de bovenwereld mee kopen. En dat is echt niet alleen Desi Bouterse in Suriname of zo.

https://www.youtube.com/watch?v=66OV_DkPBFQ

De beste manier om geld van criminelen af te kunnen pakken is altijd nog als je drugs gaat legaliseren. De markt valt dan weg. Bijna geen enkele consument zal nog willen kopen bij een crimineel als ze betere en veilige producten via ‘veilige dealers’ gereguleerd door de overheid kunnen kopen.

De overheid kan geld verdienen

Behalve dat je kunt besparen op de wetshandhaving kun je met het legaliseren van drugs geld verdienen door accijns op (soft)drugs te zetten. Zo profiteert iedereen mee van de mensen die drugs willen gebruiken in plaats van dat ze eronder moeten lijden.

Dit geld kan dan weer gebruikt worden voor kwaliteitscontrole of om voorlichting te geven over de risico’s van softdrugs op bijvoorbeeld middelbare scholen. Ook kun je verslaving gaan voorkomen door bijvoorbeeld het beste drugsbeleid zoals het in IJsland wordt uitgevoerd. Echter zoiets kost misschien 200 miljoen.

 

Totale drugsmarkt in Nederland, 40 miljard! 

Er blijft dan genoeg over. Een schatting van de totale drugsmarkt alleen in Nederland is 40 miljard!

Alleen de BTW daarover is al 8 miljard. Dan nog de belastingen over de verdiensten, zeg nog eens 15 miljard. Er is berekend dat alleen het legaliseren van de achterkant wat betreft softdrugs al 1,5 miljard oplevert.

Alle tekorten in de zorg kunnen met het legaliseren van drugs opgelost worden. Nederland kan heus wel met 22 miljard per jaar, versneld klimaatneutraal gemaakt worden. Daardoor kunnen ze in Groningen dan verder zonder aardbevingen leven.

Kijk de keuze of je huis instort of dat iemand die je niet kent legaal drugs mag gebruiken? Ik meen dat we dan wel voor de legalisering van drugs de handen op elkaar krijgen.

Loterijen zijn een goed voorbeeld

Denk niet dat de overheid iets er op tegen heeft om door middel van verslaving veel geld te verdienen. De overheid is nu al de grootste loterijaanbieder van Nederland, Bijvoorbeeld, de Staatsloterij, de Toto, maar ook krasloten zijn allemaal van de overheid. De overheid doet er alles aan om ons verslaafd te maken aan gokken. En dat lukt ze ook aardig. Juist de huishoudens met lagere inkomens (< 1.100 netto in de maand) geven gemiddeld 10% !!! uit aan allerlei soorten loterijen.

De ambitie van de Staatsloterij: Van de Staatsloterij mag je verwachten dat we geen winstoogmerk hebben. Als onderdeel van Nederlandse Loterij hebben we een heldere ambitie: Nederland gelukkig en gezond maken. Daarom investeren we onze opbrengst in de Nederlandse samenleving 

Met andere woorden, mensen worden aan het gokken verslaafd gemaakt (10 % van je inkomen uitgeven terwijl je al zo weinig hebt, lijkt toch op een teken van verslaving) en dat wordt weer geïnvesteerd in Nederland. Dat lijkt me toch een soort voorbeeld waar het legaal houden van designerdrugs ook op terug zou kunnen vallen. Alles lekker beheersbaar door de overheid. Ja, maar dat is anders. Ja, maar waarom dit wel, en designerdrugs straks niet meer?

Betere gezondheid en minder doden

Bovendien zal de kwaliteit van (soft})drugs verbeteren, omdat softdrugs gewoon in de coffeeshops gehaald kunnen worden waar goed op de kwaliteit gecontroleerd wordt. Slechte kwaliteit drugs leidt al snel tot ziekte, en het is dus beter wanneer dit van de markt verdwijnt. Zeker 25 % van de ongevallen en complicaties met drugs zijn toe te weten aan een slechte kwaliteit of desinformatie. Designerdrugs komen bij elk onderzoek eruit als enorm zuiver en niet vervuild.

Ja, designerdrugs worden gemaakt in gewoon nette schone laboratoria in China, India en ook Nederland. Illegale drugs worden geproduceerd in enorm vervuilde labs, en door nietsontziende dealers ook nog eens met alles versneden. De illegaliteit zorgt daarbij dus voor de grootste ongelukken.

Tevens zullen de criminelen verdwijnen als we drugs legaliseren en daarmee de noodzaak om elkaar naar het leven te staan. Dat levert in Nederland al zo’n 40 doden (waarvan gemiddeld 2 onschuldige omstanders) per jaar minder op.

Zwaardere XTC Pillen

Een ander interessant maar gevaarlijk gevolg van het illegaal maken van XTC is bijvoorbeeld dat de pillen zwaarder geworden zijn. Tot 1 of 2 pillen neemt de politie je pil gewoon in beslag en vervolgt je niet. Echter er wordt niet gekeken naar de hoeveelheid werkzame stof in de pil. Met andere woorden met 4 pillen van 75 mg MDMA ben je strafbaar en heb je een strafblad, met 1 pil van 300 mg niet. Mensen pakken dus liever een pil mee van 300 mg, en delen die in 2. Echter als je dat als 15-jarige meid van 50 kilo niet weet – als je dan die zware pil van 300 milligram neemt – zit je op zijn minst toch wel zwaar in de problemen.

De natuur zal er van opknappen 

Allerlei precursors zoals PMK (handig bij de productie van XTC) zijn tegenwoordig verboden om in te voeren in Nederland. Jammer genoeg zorgt dat alleen maar voor extra afval bij de productie van synthetische drugs. Er moeten allerlei extra processen doorlopen worden, waar bijvoorbeeld mierenzuur en zoutzuur bij gebruikt worden. Nu dat komt allemaal in het riool terecht of in de natuur. Jammer genoeg…..Doordat stoffen dus illegaal gemaakt zijn.

Recht op zelfbeschikking over je eigen lichaam

Nu het is best moeilijk voor de regering om iets te zeggen over iemands lichaam. Verplicht afvallen of verplicht stoppen met roken is niet iets wat een regering kan opleggen. Vrij verkrijgbaar overal, lekkere gevulde koeken of van die fijne roze koeken. Of een lekkere Mars of Snickers of iets dergelijks. Echter als je daar te veel van neemt, ga je ook dood. En suiker is ook echt zwaar verslavend.

Hetzelfde geldt voor roken en alcohol, die middelen mag je allemaal in onbeperkte hoeveelheden tot je nemen.

Maar als we ineens over drugs praten, dan is het volledig terecht om drugs illegaal te maken.

Aantal gebruikers neemt niet toe door legaliseren van drugs

Bovendien zeggen de voorstanders dat het aantal gebruikers zeker niet toe zal nemen door het legaliseren van softdrugs. Iets wat verboden is trekt vaak ook gebruikers aan. Nu is het al het geval dat Nederland een relatief lage hoeveelheid drugsverslaafden heeft. Men zag ook dat Nederland minder drugsverslaafden kende als bijvoorbeeld de Verenigde Staten waar drugs verboden waren. Ik zeg met nadruk waren, want in veel staten zijn ze in de Verenigde Staten nu veel verder dan in Nederland met softdrugs. Gewoon legaal verkrijgbaar, zonder enig medisch attest of iets. Hieronder zie je hoe snel het gegaan is. Op dit moment zijn er al weer meer staten waar het volledig legaal is. En zijn de Verenigde Staten nu allemaal weggezakt? Nee, de economie draait daar op volle toeren. Wellicht zelfs mede doordat softdrugs daar in ieder geval nu legaal verkrijgbaar zijn.

Geschiedenis leert dat verbieden van designerdrugs toch niet helpt

Het enige wat de geschiedenis ons leert is dat verbieden van designerdrugs niet helpt. De vraag naar designerdrugs blijft bestaan en mensen zullen altijd een manier vinden om drugs tot zich te nemen.

Het enige wat verbieden doet is de prijs omhoog drijven. Hoe strenger de sancties of succesvoller de bestrijding, hoe hoger de prijzen. Wat volgens de economische wetten ervoor zorgt dat er meer aanbieders tot de markt zullen toetreden. Ook in Filipijnen waar mensen zo ongeveer op straat worden neergeschoten als dealer, zie je dat je binnen een half uur een grammetje coke kan scoren.

Er zijn al legale designerdrugs en illegale drugs beschikbaar

Designerdrugs zijn altijd gewoon legaal beschikbaar. Er zijn legale stoffen zoals alcohol of softdrugs. Daarbij zijn er ook research chemicals en nieuwe psychoactieve stoffen of zelfs gewoon illegale drugs…Toch neemt niet iedereen de hele dag drugs tot zich. Iedereen die wil kan aan drugs komen, verbod of niet. En toch draait de samenleving gewoon verder. Bijvoorbeeld in onze winkel kun je research chemicals bestellen. Nu die zijn niet voor consumptie geschikt en bedoeld voor onderzoek.

Ga hier naar onze research chemicals winkel

Verkooppunt kunnen aan regels worden onderworpen

Bij het legaliseren van drugs kun je de legale verkooppunten aan regels onderwerpen. Bijvoorbeeld gebruikers dienen ouder dan 18 jaar te zijn. Je dient iedereen voorlichting te geven. Daarbij dient iedereen bijvoorbeeld een soort ´drugsschool´ en zelfs een EHBO cursus met goed gevolg afgelegd hebben anders krijgt hij of zij de drugs niet mee. Bij XTC krijg je bijvoorbeeld maximaal 4 keer per jaar een pil mee van een bepaald aantal milligram.

Dus je kunt als overheid veel meer reguleren bij legaliseren van drugs als bij het verbieden van drugs. Daardoor heb je veel meer controle dan in vergelijking tot bij criminelen. Zo kun je levens reden.

Goede argumenten voor het legaliseren van drugs

Voor het legaliseren van drugs zie je veel goede en kwalitatieve argumenten. Bij de tegenstanders van het legaliseren van drugs zie je meer emotie en ‘drugs zijn gewoon slecht’ argumenten. Ook worden er uitspraken gedaan, zonder enige goede cijfermatige onderbouwing. Ook zie je bij sommige tegenstanders dat ze als niet tegen waren ze geen werk meer zouden hebben.

Dat is ook de reden dat er zo’n complex en doorgaand debat is over het legaliseren van drugs. Een debat wat tot nu toe ons land geen steek verder heeft gebracht. Politieke partijen branden zich niet graag aan het legaliseren van drugs. Het is een complexe boodschap om van “Drugs zijn slecht en gevaarlijk en moeten we verbieden” naar “drugs zijn slecht en gevaarlijk alleen verbieden is een optie die proefondervindelijk niet werkt, dus laten we wat anders gaan doen wat ook nog eens geld oplevert en voor minder doden zal zorgen”.

Maar we gaan nu verder door over de gezondheidseffecten die softdrugsgebruik met zich meebrengt. Er wordt vaak alleen maar of halleluja geroepen over softdrugs, of er wordt heel negatief op neergekeken. Nu laten we eens zien wat een drug die gedoogd wordt dan voor BEWEZEN gezondheidseffecten heeft. Is het terecht dat ‘de ganja’ sinds 1977 gedoogd is?

De gezondheidseffecten van softdrugs

Wanneer je denkt aan de gezondheidseffecten van drugs zal niet snel denken aan een helende werking, maar meer aan een aantasting op de gezondheid. Maar softdrugs kunnen ook wel degelijk een positieve werking op de gezondheid hebben.

De positieve gezondheidseffecten van softdrugs

Cannabis kan wel degelijk als geneesmiddel gebruikt worden, zo wordt het dan ook al eeuwen gebruikt. Het is pas recent dat het puur als een genotmiddel wordt gezien. Bepaalde stoffen in cannabis bevatten kanker helende eigenschappen en het werkt goed tegen vrijwel alle soorten pijn.

Vooral personen met chronische pijn kunnen hier baat bij hebben. De eetlust opwekkende werking van cannabis (de zogenaamde vreetkick) kan ook gebruikt worden bij zieke mensen die misselijk zijn en weinig zin in eten hebben.

Cannabis levert daarbij geen enkel acuut gevaar voor de gezondheid op. Een overdosis cannabis? Komt niet voor. Lichamelijke verslaving aan cannabis? Komt niet voor.

Het schijnt te zijn dat er nog veel meer gezondheidsvoordelen een cannabis kleven en onderzoek zal dit dan in de aankomende jaren moeten gaan aantonen

De negatieve gezondheidseffecten

Het gebruiken van cannabis maakt je in het moment van gebruik natuurlijk minder alert en je reactievermogen vermindert, wat gevaarlijk kan zijn als je bijvoorbeeld op straat loopt.

Ook kan langdurig cannabisgebruik het algemene concentratie- en reactievermogen verminderen en kan als je er gevoelig voor bent tot een psychose leiden. Bij het roken van cannabis heb je een sterk verhoogd risico op longkanker, slokdarm en keelkanker,  zelfs nog meer dan bij gewoon roken van tabak.

Ook kan je dan wel niet lichamelijk verslaafd raken aan cannabis, je kunt zeker geestelijk verslaafd zijn aan cannabis en daardoor bijvoorbeeld je opleiding of je baan verpesten.

Designerdrugs hebben de toekomst?

De toekomst is aan de designerdrugs want men stelt dat de zoektocht naar de roes onvermijdelijk is en niet te stoppen. Roesmiddelen zullen nooit verdwijnen. Maar of legalisering van drugs daarop het logisch vervolg is, mag terecht worden betwijfeld. De bekende pharmapsycholoog Ronald Siegel (02-0-1924 tot 24-03-2019) wijst er op dat de stoffen waar het om gaat – zoals heroïne en cocaïne – niet ‘perfect’ zijn en dat we ‘onze handen al vol’ hebben aan alcohol en tabak.

Of gebruikers in het Westen overreed moeten worden om dan maar cocabladeren te kauwen. Dat in plaats van het innemen van de geëxtraheerde en pure chemicaliën zou misschien wel een gezondere oplossing zijn. Echter het is niet erg praktisch en het spreekt de gebruikers niet zo aan.

 

Waar zouden roesmiddelen aan moeten voldoen?

Idealiter voldoen roesmiddelen aan de voorwaarden dat ze goed smaken en het welzijn van lichaam en geest bevorderen. Verder moeten ze in de cultuur een duidelijke, vertrouwde plaats hebben ingenomen. Terwijl we alcohol (sterke drank) en tabak na enkele eeuwen als volstrekt vanzelfsprekend in onze cultuur hebben geïncorporeerd staan we wantrouwig tegenover nieuwe, – we willen dat die aan strenge tests worden onderworpen en dan nog zullen deze ‘drugs’ een lange weg te gaan hebben voordat ze als een genotsmiddel een vergelijkbare status als bijvoorbeeld alcohol, tabak of koffie en thee hebben veroverd. Als alternatieve en onschadelijke middelen niet op dit moment voorhanden zijn, waarom – zo vraagt Siegel zich af – kunnen we er niet voor zorgen dat ze er wel komen?

Het probleem is niet het probleem van verslaving

Het hoofdprobleem van het gebruik van roesmiddelen is volgens Siegel, die daarmee de conclusies van vele sociaal-wetenschappelijke onderzoekers ondersteunt, niet zozeer het probleem van verslaving. Gecontroleerd gebruik is mogelijk en je kunt het versterken. Zeker het gebruik binnen reguliere sociale verbanden vertoont eerder het kenmerk van matigheid dan van onmatigheid. Toch werkt het versterken van veilig gebruik door de bank genomen niet. Onze meest populaire drugs kunnen, meent Siegel, niet echt als veilig worden gezien c.q. worden gebruikt.

Belangrijkste uitdaging is veilige designerdrugs ontwerpen

Het is dus daarom de uitdaging van de eenentwintigste eeuw om veilige designerdrugs te ontwerpen, die voldoen aan de roesbehoeften van de gebruikers, maar die geen verslavend gedrag opwekken en een ingebouwde ‘rem’ op excessief gebruik insluiten. Bij de huidige bekende harddrugs – inclusief alcohol en tabak – blijven aanzienlijke risico’s bestaan, ook al weten veel mensen hoe ze hun gebruik in de hand kunnen houden. Medicijnen hebben weliswaar ook veel bijwerkingen maar dat is moreel aanvaardbaar.

In de morele onaanvaardbaarheid van de bijeffecten van drugs ziet Siegel de kern van het probleem voor het legaliseren van drugs of blijvend legaal houden van designerdrugs. Zolang onze cultuur het gebruik van illegale roesmiddelen, die geen medisch doel dienen, moreel verwerpt, en zelfs ambivalent staat tegenover het gebruik van legale middelen, zit deze opgezadeld met een onoplosbaar probleem omdat het verlangen naar dit soort middelen niet verdwijnt.

Drugs helpen mensen met aanpassen….

Siegel duidt roesmiddelen aan als adaptogenen, stoffen die mensen helpen zich aan hun fysieke en sociale omgeving aan te passen. Adaptogenen zijn bijvoorbeeld de al in het lichaam aanwezige stoffen waarmee mensen hun biologische en psychische realiteit (kunnen) beïnvloeden, al naar gelang de eisen die zij zichzelf stellen of die hun omgeving aan hen oplegt. Ze zorgen normaal gesproken voor een dynamisch evenwicht. Als mensen deze stoffen ook buiten hun lichaam opsporen is dat in beginsel functioneel voor dit zoeken naar evenwicht, zoals een positieve verandering van de stemming

Drugs zijn the Fourth Drive

Siegel beschrijft in zijn boek ” Universal Drive For Mind Altering Substances”  het hartstochtelijke verlangen naar roesmiddelen als een symptoom van ‘the fourth drive’ (naast seks, honger en dorst). The fourth drive dient zijns inziens een legitiem ‘medisch’ doel. Om de ‘derde weg’ zoals hij die voorstelt te bewandelen, moeten we allereerst de behoefte aan de roes aanvaarden en legitimeren. Vervolgens kunnen we dan zoeken naar een veilige manier om deze behoefte te kunnen realiseren. Daarvoor staat ons moderne technologie ter beschikking en er ligt een schone taak voor de farmaceutische industrie. Met behulp hiervan zouden drugs gefabriceerd kunnen worden die een maximaal effect geven tegen een minimaal risico.  De – zoals Siegel het noemt – ‘calvinistische farmacologie’ heeft het verhinderd om de behoeftebevrediging van het lichaam en de geest als een gerechtvaardigd medisch doel te aanvaarden. Althans zolang er geen sprake is van een ziekte of stoornis in de klassieke betekenis.

Drugsgebruik als zelfmedicatie

De aanduiding van drugsgebruik als ‘zelfmedicatie’ zoals in de laatste vijftig jaar gemeengoed is geworden wijst erop dat de gebruikers zelf de calvinistische farmacologie al lang terzijde hebben geschoven. Het verlangen naar zelfmedicatie is klaarblijkelijk enorm. Daarom – als beperkende maatregelen daar geen stokje voor steken – kan men mag verwachten dat in de toekomst het volgende gaat gebeuren; nog een veel groter aanbod aan middelen en van een veel betere kwaliteit dan heden beschikbaar zal via drogisten of apotheken betrokken worden. Om controle verlies tegen te gaan moet er, stelt Siegel, gezocht worden naar middelen waarbij de kans op misbruik zo gering mogelijk is. Ze moeten heel veilig zijn – en aan dezelfde criteria onderworpen worden als ons voedsel. Zolang dit soort middelen er nog niet zijn zullen we – in de wetenschap dat de roesbehoefte niet onderdrukt kan worden – ons moeten behelpen met preventie en rehabilitatieprogramma’s voor verslaafden.

Komen de veilige designerdrugs er?

Of de voorgestelde veilige middelen er snel kunnen komen, nog afgezien van de vraag of daarvoor maatschappelijk voldoende steun is, zou nog als redelijk positief ingeschat kunnen worden. Wat in ogenschijnlijk nog vrij primitieve, illegale laboratoria plaatsvindt kan – zou men denken – toch op een veel meer professionele en effectieve manier in legale en goed geoutilleerde laboratoria kunnen plaatsvinden? Daarbij is de kennis en het manipulatievermogen van de moleculaire structuur van (de werkzame en schadelijke delen van) de meest bekende drugs eind twintigste eeuw enorm toegenomen.

Spectaculaire kennistoename over de werking van drugs

Even spectaculair is in de afgelopen twintig jaar de kennistoename van de uiterst complexe werking van drugs op het centrale zenuwstelsel en van bijvoorbeeld de rol van enzymen en de genen in dit proces. Siegel stelt zich een ideaal roesmiddel voor als een stof die positieve, gewenste effecten heeft met een minimum aan giftige bijwerkingen. Het kunnen snelwerkende pillen zijn, vloeistoffen of gassen (inhaleren). De werkingsduur moet duidelijk afgebakend zijn en er moet een mechanisme ingebouwd zijn dat ervoor zorgt dat het bij excessief gebruik tegen gaat staan opdat een overdosis minder waarschijnlijk is.

Ze moeten zó snel werken dat ze gevaarlijker lijken dan ze in werkelijkheid zijn. Iets als LSD is wellicht een mooi voorbeeld. LSD is snel werkzaam en niet verslavend (door enorm snel optredende tolerantie).Tevens is het totaal niet gevaarlijk, tenminste als je er altijd voor zorgt dat bij hogere doseringen dan 75 microgram er voor de zekerheid een nuchter iemand – een zgn. tripstitter –  bij is. Iemand die je kan helpen in het sturen van je gedachten. Hier kan je een legale research chemical kopen voor het helpen bij onderzoek daarnaar, namelijk de designerdrug 1C-P-LSD

Of je kan iemand wellicht een benzodiazepine geven zodat hij of zij tot rust komt. Die indianenverhalen van mensen met “bad trips” en die denken dat ze kunnen vliegen, zijn allemaal uiteindelijk mensen die alleen waren. Dat is dus heel simpel op te lossen.

Een opleiding in drugs?

Ook zou een stukje opleiding van mensen die drugs willen gebruiken – een soort drugsrijbewijs, inclusief EHBO cursus – een oplossing voor het verantwoordelijk legaliseren van drugs kunnen zijn. Mensen kunnen alleen als ze dat drugsrijbewijs hebben dan legale drugs kopen. Heel veel ongelukken gebeuren namelijk door onwetendheid. Je ziet het bij het illegaal maken van lachgas. Als je heel veel lachgas langdurig tot je neemt, kun je dus een vitamine B12 tekort oplopen, wat uiteindelijk tot een dwarslaesie kan leiden.

Toekomst aan de research chemicals

De toekomst voor het legaliseren van drugs is wat Siegel betreft dus aan de research chemicals en de designerdrugs, en dan inderdaad in een geheel legale context. Wat heden illegale ontwerpers al kunnen – specifieke drugseffecten met elkaar combineren tot precies dát gevoel en gedrag dat in de mode is – kunnen toekomstige ‘architecten’ van psychoactieve moleculen zeker.

Het meest veelbelovend voor het verantwoordelijker legaliseren van drugs lijken de designerdrugs of research chemicals die als het ware gebaseerd zijn op hetzelfde principe van de 2-componenten lijm. Bij die lijm moet je de componenten mengen en dan pas ontstaat er een soortement van lijm. Nu zou je een soort 2 componenten drugs kunnen ontwerpen.

Designerdrugs met antiserum

Je ontwerpt telkens de drug (designerdrug) zelf, en het antiserum ervoor. Bij Opiaten kan je bijvoorbeeld Narcan (Naloxone) geven. Met dit medicijn zijn al heel wat levens van een wisse overdosisdood gered. Je hebt eigenlijk iets nodig wat heel sterk de drug verwijdert van de receptors in je hersenen zodat je gelijk weer aan de slag kunt. Eigenlijk helemaal van nu. Je bent van het padje af op het moment dat je het wilt, en als je het niet meer wilt…hupsakee je bent weer broodnuchter. Of physostigmine bij GHB, alleen dat heeft weer allerlei vervelende bijwerkingen. Nu de industrie kan best iets ontwerpen, als de wil ervoor is.

Ook kun je denken aan dat drugsgebruikers hun eigen bloed aftappen en opslaan (nuchter afgenomen) en dat bloed via een eigen apparaat thuis weer teruggeven aan zichzelf. Je zou ook aan een dialyse apparaat kunnen denken.

Laveloos, en na een uurtje weer nuchter?

Met andere woorden, je drinkt je helemaal laveloos. Je gaat even een uurtje aan een bloedinfuus liggen en al je bloed is gezuiverd van alcohol. Het vuile bloed kan eventueel ook gezuiverd worden van ethanol (alcohol) en later weer teruggegeven worden. Al is het natuurlijk makkelijker als het via een pil kan. Al zouden die aftap – en dialyseapparaten natuurlijk in een wereld van nu erg makkelijk en handzaam kunnen zijn. De meeste apparaten worden nu volgens mij nodeloos moeilijk en ingewikkeld gehouden om mensen in de zorg van een inkomen te voorzien.

Je zou ook designerdrugs juist kunnen versterken met bepaalde middelen. Bijvoorbeeld wil je juist langer dronken zijn dan is Fomipizole een goede keus.

De 4^e drift veilig bevredigen  

Het bevredigen van de vierde drift kan zo in de loop van de eenentwintigste eeuw in meer geavanceerde banen geleid worden. Als we XTC (ecstasy) als voorbeeld zouden nemen voor wat Siegel bedoeld slaan we de plank echter goed mis. Bij het populaire XTC en varianten daarop is de jaren terug beweerde onschuldigheid twijfelachtig gebleken – onderzoekers wijzen op de kans op duurzame beschadiging van de hersenen.

Recent berichtten onderzoekers dat op basis van dier experimenteel onderzoek de kans reëel is dat XTC in de menselijke hersenen het serotonerge systeem aantast en neuronale schade aanricht die pas op langere termijn zichtbaar wordt. Vervolgonderzoek zou al uitgewezen hebben dat de kans dat chronisch XTC-gebruik ook bij de mens neuronale schade teweegbrengt zeer aannemelijk is. Een positief gegeven is dat chronisch XTC-gebruik niet voor de hand ligt omdat de aardigheid er voor veel gebruikers na verloop van tijd wel af is.

XTC is niet zo goed als het lijkt

Verder veroorzaakt XTC moeheid en een katerachtig gevoel en is de kwaliteit van het middel vaak onder de maat. De massale behoefte aan XTC van de afgelopen jaren gekoppeld aan de in potentie aanzienlijke risico’s van de daarin opgenomen werkzame stof (MDMA) onderstrepen het belang om te stimuleren zodat gezocht wordt naar alternatieven.

Eerst beschikbaar stellen van drugs, daarna legaliseren?

Voor middelen zoals heroïne die weinig of geen duurzame neurofysiologische schade berokkenen, maar wel grote kans geven op afhankelijkheid, is de weg van de medische beschikbaarstelling van de designerdrugs wellicht een belangrijke tussenstap. Pas na verloop van tijd zou dan besloten kunnen worden de drug te laten ‘afzakken’ tot de status van genotsmiddel als blijkt dat de vraag naar dit ‘medicijn’ toch beperkt blijkt te zijn.

De huidige experimenten met de verstrekking van heroïne aan ‘hopeloze’ gevallen zijn mogelijk een voorbode van verdergaande ‘medische’ consumptie.? Het blijft al met al ook belangrijk de fixatie op het middel enigszins te relativeren omdat – zoals onderzoeker P. Cohen stelt – het de gebruikers niet zozeer om de stof maar om de daarmee verbonden levensstijl gaat, bijvoorbeeld het uitgaansleven.

Bij legalisering van drugs verdwijnt deel van de spanning?

Hieraan kan worden toegevoegd dat legalisering van drugs een negatieve uitwerking kan hebben op specifieke subculturen van gebruikers en verstorend uitpakken op aan de illegaliteit van bepaalde middelen gebonden betekenisstructuren. Het verlangen naar de spanning en sensatie van de voorbereidingen en de afwijkende context van het gebruik bestaan niet of nauwelijks in een genormaliseerde en gereguleerde (door de overheid volledig gecontroleerde en gevolgde) setting.

Voor veel gebruikers van illegale drugs is het gebruik een uiting van ultieme privacy. Legalisering vormt daar impliciet een ‘inbreuk’ op. Het kan zo zijn dat de overheid door legalisering de vermindering van criminaliteit en gezondheidsschade wil nastreven. Echter voor veel gebruikers compenseert de legale status niet het gemis aan de mogelijkheid om zich opzettelijk afwijkend te gedragen c.q. zich een aparte relatie met de samenleving aan te meten.